bul 3

Variante de:

buhl 3

H: bul

verbo intransitivo

Morfología: bul ‹h›

  1. arrancarse, desenterrarse, ser arrancado (planta)

  2. [Petalcingo] Ya xbuhl ta ora teme mabe lek ts'umbil te te'e. Si el palo no está bien sembrado se arranca rápido.

    [Guaquitepec] Bulem ta ch'oj te k'altike. La milpa ha sido arrancada por los ratones.