balaj

Variante de:

bahlaj

H: balaj

verbo intransitivo

Morfología: bal ‹h› -aj

  1. tirarse, echarse, acostarse en el suelo (persona, animal, cosa cilíndrica)

  2. [Petalcingo] Ya xbahlaj ta lum teme ya x'iline. Se tira al suelo cuando se enoja.

    [Villa Las Rosas] Teme lubotik ta a'tele, ya xbotik balajel ta ye'tal te'. Cuando nos cansamos de trabajar, nos vamos a acostar bajo la sombra del árbol.