wilumta

Variante de:

wihlumtay

H, -Y: wilumtay, wihlumta, wilumta

verbo transitivo

Morfología: wihl -um -tay

  1. brincar, saltar encima de

  2. [Petalcingo] Laj swihlumta k'axel ch'en te kereme. El muchacho pasó saltando el barranco.

    [Tenejapa] La swilumta makte' te wakaxe. La vaca brincó el cerco.