elek' 2

sustantivo de acción


  1. robar (véase elk'aj)

  2. [Bachajón] Laj yil jayeb ora te la sboj kapele, jayeb ora la ya'iy elek'e. Lo vio a qué hora cortó el café, a qué hora robó.

    [Villa Las Rosas] Ja' winike la staj smul yu'un och ta elek'. El hombre cometió un delito porque entró a robar.

    [Petalcingo] Yakalik ta elek' o'tanil. Están robando corazones (tráfico de órganos).


Véase: elek'

Sustantivo de persona (agentivo): j'elek'

Es parte de: